29 Kasım 2010

sanrı

                                                                                      Konya Lisesi

Ne güzeldir, akşam vakti, nöbet tutan bir askerin önünden geçerken türkü söylemek, sonra onun geceden sabaha diline taktığımız bu türküyle geçireceğini bilmek, hatta gaza gelip tüfekle saydıracağını beklemek. Silahların sonsuza kadar perküsyon aletine dönüştüğünü hayal etmek.
Ve en başından beri bunu bilinçli yapmak.


Konya sokaklarında yürürken, nefesimiz yetmediğinde, camdan biri çıkıp diğer cama, türkümüzü yere düşürmeden yakalayıp devam ettirmesini istemek.